Thursday 17 October 2013

kecik, tapi tak seberapa kecik.

Assalamualaikum and morning peeps (again) =D

Setiap kali aku keluar dengan family aku, ni sekali package adik sume ngan parents la. Ada makcik yang gojes ni cakap aku adik (adik aku tu abang aku!). hahahaa.. *makcik tu gojes sebab dye cakap aku muda :p
Itulah kenyataan bila mana memang aku paling kecik dalam family. adik aku yang bongsu tu pon dah nak lawan toke, apa macam?? hahaha Dan perkara yang sangat tak boleh blah berlaku hari ni. Ada makcik tu tegur mak aku sambil tunjuk kat aku, " bongsu ke tu?" muahaha.. happy nye!! *okey,tu over.

Setiap kali aku menyibuk dalam program society, macam biasa la. kena korek rahsia kejayaan senior. hahaha. Duk asyik sembang sane sini, si senior pon tanya, tahun berapa aku ni kat uni? aku jawabla. tahun 1. muka si senior indescribable " ye ke?". mungkin gaya aku laksana budak sebaya dye. Hari tu yang paling best, senior aku umor dye satu tahun ja tua dari aku. Duk sembang punya hangat, tanya la umor aku, ak cakap la xx tahun *rahsia sangat!. dye bajet umor aku 1 ke 2 tahun lebih dari dye. okey, i'm cool with it! hahaha

Perkara dan cerita ni rasenye sume orang pernah rasa, dan tak gempa sangat pon. hahaa
But, the moral of the story is, people judge by your action not your intention. Macam pernah baca quote ni, hurmmmm.. (gelak kudus)

Aku tak kisah pon. Suka ada la. Asal people comforts dengan aku. That's count.  

No comments:

Post a Comment